υπερβενζοϊκός

-ή, -ό, Ν

φρ. «υπερβενζοϊκό οξύ»

χημ. κυκλική οργανική ένωση, αρωματικό υπεροξύ που είναι κρυσταλλικό στερεό με έντονο οξειδωτικό χαρακτήρα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < υπερ-* + βενζοϊκός. Η λ. αποτελεί απόδοση στην ελλ. ξεν. όρου, πρβλ. αγγλ. perbenzoic (acid)].